BEN KARAKÖSELİYİM. ELO.

Bir omzunda,uzun yün potur.
Diğerinde,iç çamaşırlarla
lastikli,bel kemerleri.
Ağzında,yarı ıslak sıarasını
dişleriyle sıkıştırmış,burnundan
yukarı doğru çıkan,
dumanı izliyordu.
Gülüyordu,dumanın dansına.!
Birden irkilip,bağırıyordu.,
- Potur,don,fanila,bel ağrılarına
kemeeeerrr...! diye.
yüzünde,buruk bir gülümseme.,
yüreğinde gençlik..
Umudu,çok para kazanmak,
ve,
İflas eden babasının borcunu
ödemek,içindi mücadelesi...
Kahvehanede,çağırdım yanıma,
Kendimi buldum,onda..
Çay ısmarladım, dinlen.! dedim.
Mahçup bir tavırla oturdu,
Sıgarasını gizlemişti.Edeple.!
sordum,nerelisin yeğenim?.
-Ağrılıyım.! deyince,yüreğim,
bir hoş olmuştu.
Öyküsünü dinledim,
Adı,ELO,Yaşı onaltıydı.
-Askere kadar,borcumuzu
ödiyebilirmiyim.? deyip,
Mahçup ama yıkılmamıştı.
-Potur,fanila,kemeeerrr.! diye,
bağıra,bağıra sokağın köşeyi
dönmüştü,ELO.,!
Evet,ELO. bende AĞRILIYIM.!
Babam,Eranoslu.Anam Kasorlu
ve,
BEN KARAKÖSELİYİM.
ELO.